Recensie: Heartstopper

Heartstopper is een recente Netflix-serie die een beetje afwijkt van andere series met het thema LGBTQIA+, wat naar mijn mening een superpositief punt is omdat het de Heartstopper-serie onderscheidt van de andere in de Netflix-catalogus.

De serie is sterk geïnspireerd door de strips van Alice Oseman, die ook als scenarioschrijver en uitvoerend producent werkt in dit zeer gevoelige project, geregisseerd door EuroLyn en telt precies 8 afleveringen, volgen we jongeren in zelfkennis en conflicten die velen van ons al vergeten zijn.

De plot ontwikkelt zich rond het personage Charlie, een zeer rustige en empathische tiener tegenover anderen – in dit geval zijn vrienden en familieleden, toegewijd aan zijn studie, maar die moeite heeft om de wonden te helen van het massale pesten dat hij vorig jaar kreeg. , sinds zijn school zijn seksualiteit ontdekte en uit de kast kwam als homoseksueel.

Alles verandert drastisch in het nieuwe schooljaar en Charlies leven krijgt nieuwe kleuren als hij naast het personage Nick gaat zitten, een iets oudere, relatief populaire en prominente leerling in het rugbyteam, maar met veel twijfels over zijn seksualiteit. Na verloop van tijd ontstaat er een echte vriendschap die later uitgroeit tot iets oprechts en gepassioneerds.

Het verhaal van Heartstopper in de eerste aflevering lijkt zich uitsluitend te concentreren op deze onwaarschijnlijke romance met een geklopte formule – dat dacht ik eigenlijk in de eerste paar minuten, maar nee, de serie weet veel meer door te dringen dan dat, op een delicate en intelligente manier. manier.

Naarmate het verhaal vordert, doorloopt Charlie de obstakels van de adolescentie met de steun van een groep vrienden om hem heen, wat illustreert hoe een ondersteunend netwerk zou moeten werken – althans in theorie. Charlie maakt tijdens het drama ook vragende situaties door, maar hij is niet de enige.

Charlie's vriendengroep bestaat uit het personage Tao - zijn heteroseksuele, overbezorgde en jaloerse beste vriend, het personage Elle, een transseksuele student die eerder bij de jongens studeerde en nu naar de nabijgelegen middelbare school voor meisjes gaat, en Isaac, een stil personage wie Helaas heeft het in de kern niet veel bekendheid.

De Heartstopper-afleveringen zijn vol diversiteit, met de personages Tara en Darcy, een stel dat ook een belangrijk moment doormaakt, publiekelijk uit de kast komt als lesbienne en de uitdagingen die dit met zich meebrengt in hun dagelijks leven op school en waarmee ze moeten leren omgaan. met pesten en ongemakkelijke situaties op school.

Heel luchtig laten ze zien dat, ondanks de moeilijkheden, er schoonheid schuilt in het zijn wie je werkelijk bent, zonder angst om gelukkig te zijn. Dit benadrukt ook de zorg van de serie over het illustreren van verschillende fasen van de reis van zelfacceptatie in de adolescentie, niet alleen de ontdekking van seksualiteit, maar ook hoe correct om te gaan met de gevolgen hiervan.

De Heartstopper-serie brengt, tussen de scènes door, echte en tastbare uitdagingen uit de adolescentie van een jonge homoseksuele man, op een lieve toon zonder de essentie te verliezen van een verhaal dat in de harten van velen de hoop lanceert dat het leven ingewikkeld kan zijn als het anders is, maar uiteindelijk plezierig en lonend.

Ik was relatief blij dat ik zo’n nobel project als Heartstopper kon aanschouwen. Het is interessant om de 8 afleveringen te volgen, die ondanks dat ze kort zijn, zeer relevante discussies weten uit te leggen, zelfs op jonge leeftijd gaan de personages op een zeer volwassen manier om met conflicten, ook tijdens dialogen die verre van geforceerd zijn – iets dat gebeurt In andere.

Bovendien is het tussen de afleveringen mogelijk om grafische elementen op te merken die verwijzen naar de kenmerken van de strip, zoals harten en bladeren – meerdere keren geven ze zelfs de overgang van het ene moment naar het andere aan.

Hier is ook een voorbeeld dat het verschil dat wordt gemaakt in een productie waarin de auteur van het plot aanwezig is en haar visie uitoefent op iemand die haar personages en hun stappen goed kent, opmerkelijk is.

Tijdens het kijken naar de Heartstopper-serie had ik eerlijk gezegd de reden voor deze overgangen en animaties niet begrepen, maar na verder onderzoek, inclusief het originele werk in boekformaat, kon ik de reden beter begrijpen waarom het management ervoor koos dit originele kenmerk te behouden. .

Alle toevoegingen die het script op het scherm toepast, komen overeen met het originele verhaal – na onderzoek en dieper graven in het werk na het bekijken van de hele serie, het ontrafelen van een onderwerp, of gewoon meer ruimte geven aan aangrenzende plots die niet in het origineel werden onderzocht grappig.

Meer dan alleen seksualiteit werpt het verhaal van Heartstopper licht op kwesties waarmee iedereen zich in het algemeen kan identificeren, zoals het waarderen van gevoelens, zelfwaardering en de bevrijding van stigma's. Heartstopper is een gezellige, simpele, echte serie, maar wel eentje die ja schreeuwt tegen de liefde, die verschillen blootlegt en je laat voelen hoe goed het is om je open te stellen voor jezelf.

Laatste tip voor fans: Download gratis wallpapers uit de Heartstopper-serie!