Review: Luigi's Mansion 3

Luigi is altijd een van de favoriete personages van veel spelers geweest. In mijn geval denk ik elke keer dat ik Luigi zie, aan een geweldige Amerikaanse vriend. Het personage is het tegenovergestelde van zijn zelfverzekerde broer Super Mario, maar heeft een unieke charme en charisma, wat een succesvolle trilogie heeft opgeleverd waarin de schijnwerpers geheel op hem gericht zijn. Het jaar 2013 werd misschien wel het “Jaar van Luigi” genoemd, maar het is zover Luigi's landhuis 3, nu beschikbaar voor Nintendo Switch, dat het personage de mogelijkheid krijgt om alles te laten zien waartoe hij in staat is. Met dat in gedachten besloot ik deze analyse te schrijven om te zeggen of het de moeite waard is. Uitchecken!

De vriendelijke loodgieter krijgt een uitnodiging van Hellen Gravely, de eigenaar van The Last Resort, een gigantisch luxehotel, om een gratis seizoen door te brengen met eersteklas service voor hem en zijn gasten: zijn broer Mario, prinses Peach, drie Toads en de schattige Polterpup. De perfecte gelegenheid om te genieten van een welverdiende vakantie.

In mijn ervaring kon ik het grootste deel van de tijd spelen met de Nintendo Switch aangesloten op het Dock (zelfs om te kunnen streamen met behulp van de Elgato-opnamekaart). De eerste paar minuten had ik echter moeite met het richten met de richtingspads, vooral bij het gebruik van Luigi's plunjer. Bovenal is het belangrijk om te zeggen dat het gewoon een kwestie van gewoonte is.

Sommige besturingsopties zijn echter ongemakkelijk in Luigi's Mansion 3. Als je dat liever hebt, heb je echter ook de mogelijkheid om dezelfde actieknopopdrachten te activeren met de combinatie van triggers en schouderknoppen, wat het spelen voor sommige veel gemakkelijker maakt. , door de rechterduim vrij te laten om de vizieren te verplaatsen.

Mijn ervaring is meestal met de Nintendo Switch Pro-controller. Daarom is de kwestie van commando's comfortabeler. Hoewel het hele spel zich afspeelt in hetzelfde luxe resort, is er op elke verdieping een nieuw universum. Terwijl hij liftknoppen verzamelt die nieuwe gebieden ontgrendelen, reist Luigi door totaal verschillende werelden. Verder heb ik in de praktijk kunnen vaststellen dat de mechanica voortdurend wordt herhaald, maar dat de lucht fris is bij elke nieuwe vloer die wordt vrijgegeven.

Na de eerste paar minuten dat je Luigi's Mansion 3 speelt, zul je een gekke uitvinder opmerken die gebruik maakt van Luigi's hulp om zijn privécollectie van geesten verder uit te breiden, het is ook erg grappig. Professor E. Gadd fungeert als gids voor de speler en heeft, net als in de vorige twee games, een apparaat ontwikkeld dat dient als kaart- en communicatiesysteem tussen de twee: een virtual reality-apparaat.

De apparaatnaam is Virtuele Boe, het is er zelfs een parodie op Virtuele Jongen. Verder kan de leraar tijdens het spel worden opgeroepen om tips te geven en de speler te begeleiden. Ik vond dit erg interessant, vooral op momenten dat ik in de war was tijdens de spookjacht rond het landhuis.

Wat betreft de Soundtrack kan ik zonder angst om fouten te maken zeggen dat deze positief bijdraagt aan de totale onderdompeling in Luigi's Mansion 3, gecombineerd met bijvoorbeeld grappige en vooral ongebruikelijke geluidseffecten: er zijn verschillende kleverige geluiden die Gooigi maakt tijdens het lopen, zelfs de mogelijkheid om Mario zo vaak te bellen als je wilt met de tremolo “Ma-Ma-Maaario?”.