“Journey” is een titel die enige tijd geleden voor de PlayStation 3 is uitgebracht door ThatGameCompany. Onlangs werd het uitgebracht voor de PlayStation 4, met behoud van hetzelfde innovatieve formaat: inspireren uw eenvoud en creativiteit, waarbij iets heel anders en onmisbaars wordt gepresenteerd. Lees in mijn review wat ik van de game vond en of Journey echt de moeite waard is om te kopen!
In “Reis” bestuur je een mysterieuze zwerver, wiens missie het is om een woestijn over te steken en de top van een ‘mystieke’ berg te bereiken. De game bevat enkele toevoegingen in aspecten van het repertoire van het personage. Het is mogelijk om hoger en verder te springen naarmate je de lengte van de sjaal van de hoofdpersoon vergroot en er worden "oproepen" gebruikt om bepaalde items en mechanismen in het scenario te activeren.
Wat de aandacht vestigt op ‘Journey’ is niet wat het toevoegt, maar hoe het varieert zonder het al te ingewikkeld te maken. Het eerste deel van het spel doet sterk denken aan een ander spel van het bedrijf, Bloem, waar je een uitgestrekte woestijn moet doorkruisen door “passages” in de gewenste volgorde te activeren en stukken stof en gloeiende borden te redden.
Hoewel ‘Journey’ bijna perfect is, zijn er toch enkele details waar je je aan kunt storen: er is bijna geen held. Wilt u een voorbeeld? Ondanks dat het breed is, is de Journey-woestijn goed gedefinieerd. Dit komt omdat, in plaats van een animatie van de zwerver Door je beweging in de richting van je doel te richten (een oplossing die in veel games wordt gebruikt), zijn de onzichtbare muren van Journey handige zandstormen die de speler duwen en vooruitgang verhinderen.
De ‘held’ zelf beperkt zich tot zijn reis, niet door zijn eigen wil, maar door die van het spel. Aan de andere kant lijkt het misschien een minimaal probleem, maar in Journey brengt het gebrek aan emotionele reactie van de avatar het vermogen om zich zorgen te maken over de prachtige woestijn van het spel in gevaar.
Aangaande met multiplayer-modus, Journey doet uitstekend werk. Het interessante is dat wanneer je speelt verbonden met het PlayStation Network (PSN), spelers automatisch worden opgenomen in je game en niets meer zijn dan een discrete aanwezigheid die je kunt volgen of niet.
Ondanks het ontbreken van een berichtensysteem, zwervers ze kunnen met elkaar communiceren via “oproepen”, zoals eerder vermeld. Het verschil is dat ze in multiplayer het tweeledige doel dienen: een geïmproviseerde waarschuwing en de manier uitbreiden om de kracht van de ‘magische sjaal’ op te laden waarmee personages kunnen springen.
Mijn mening
- Grafisch
- Koppel
- Plezier
- Gameplay
- Functionaliteiten
Conclusie
Naar onze mening is ‘Journey’ een interessant en succesvol experiment in het brengen eenvoud in een volledig innovatief formaat. De game heeft ernstige problemen bij het creëren van een echt boeiend verhaal en karakter, maar de ThatGameCompany wist met Journey een soort “piek” te bereiken.
Aan de andere kant, als het doel van Journey altijd is geweest om de speler boven alles echte emoties te geven, dan verdienen de prachtige beelden, het tempo, de variatie en zelfs de tekortkomingen onze hoogste beoordeling van ons team.
Mijn mening
- Grafisch
- Koppel
- Plezier
- Gameplay
- Functionaliteiten
Conclusie
Naar onze mening is ‘Journey’ een interessant en succesvol experiment in het brengen eenvoud in een volledig innovatief formaat. De game heeft ernstige problemen bij het creëren van een echt boeiend verhaal en karakter, maar de ThatGameCompany wist met Journey een soort “piek” te bereiken.
Aan de andere kant, als het doel van Journey altijd is geweest om de speler boven alles echte emoties te geven, dan verdienen de prachtige beelden, het tempo, de variatie en zelfs de tekortkomingen onze hoogste beoordeling van ons team.
