Review: Gears of War 4

Het is ruim tien jaar geleden dat “Oorlogswapens' werd uitgebracht Xbox 360. De franchise is een van de grootste pijlers van de Xbox-familie geworden. Het bracht eindeloze uren met zich mee die werden besteed aan onder meer multiplayer en coöperatieve campagnes. Franchises als ‘Gears of War’ rusten zelden. Nu de nieuwe “Gears of War 4” arriveert om meer attitude te geven aan de Xbox One.

In het nieuwe hoofdstuk worden we geconfronteerd met een plot dat een reeks verenigde elementen combineert. Er is een duidelijk vernieuwing van de hoofdrolspelers van de franchise, de terugkeer van personages vol nostalgie, voor oudere fans en een flinke dosis humor en overdrijving, iets dat in de serie al opmerkelijk is geworden.

Het plot vindt plaats na 25 jaar van de gebeurtenissen van de voorganger. De planeet Sera leeft nu in constante vrede en probeert zichzelf weer op te bouwen, aangezien de bevolking bijna werd gedecimeerd door de Sprinkhaan aanval. De COG maakt nu plaats voor nieuwe robotsoldaten, genaamd DeeBees, die zijn geprogrammeerd om harmonie tussen anderen tot stand te brengen.

Ontevreden over de Jinns leiderschap, de premier van Sera, een groep rebellen onder leiding van JD Fenix, zoekt naar oplossingen om energie te winnen in zijn dorp. Dit wekt de woede van de soeverein op, die een privéoorlog begint tegen de groep en haar bondgenoten. Dit is slechts een excuus om een groter plot te gaan ontwikkelen, tot het punt waarop het wordt opgenomen Marcus Fenix, als een van de hoofdrolspelers van de titel.

De plot ontvouwt zich op een minder geforceerde manier dan in andere games in de serie. Er is een grotere belangstelling voor het begrijpen van alle redenen achter zowel de opstand van de jonge groep als de terugkeer van deze groep Marcus Fenix. En het meest interessante is dat de speler te allen tijde wordt gebombardeerd met nieuws en verrassingen, vooral voor degenen die de andere titels in de franchise hebben gespeeld.

We kunnen zeggen dat het verhaal van “Gears of War 4” aantrekkelijk en spannend is, maar het wordt vaak gehinderd door een reeks overdreven repetitieve opnamescènes. Hoewel het spel als essentie de “uitwisseling van kogels” Er is te allen tijde een gebrek aan grotere creativiteit als het gaat om het weergeven van al deze actie op het scherm.

Aan het begin van het plot wordt de speler bijvoorbeeld gebombardeerd door reeksen gevechten tegen robots. DeeBees. Maar de manier waarop ze plaatsvinden, altijd in dezelfde setting, met dezelfde karakters en zonder andere elementen die de scènes beïnvloeden, maakt uiteindelijk de te repetitief spel.

Toch is er een groot probleem waarbij de meeste games van het genre betrokken zijn: de lineariteit van de plot. Je zult zelden merken dat je verdwaald bent of niet weet wat je moet doen, omdat het allemaal neerkomt op vooruitgaan, vijanden elimineren en kijken naar de volgende animatiescène. Er is een gebrek aan grotere vrijheid waardoor je de scenario's en misschien enkele elementen die de speler tot nadenken aanzetten verder kunt verkennen, en niet alleen kogels kunt gebruiken om vooruit te komen.

De gameplay van “Gears of War 4” handhaaft de standaard van de serie. Het komt neer op schieten en dekking zoeken met behulp van platforms, gebouwen en muren. Deze beschermen op hun beurt de speler nu niet volledig. Afhankelijk van de wapens van je tegenstander kunnen deze gemakkelijk uiteenvallen, waardoor het personage in de strijd bloot blijft.

Wat de visuele aspecten betreft, betovert “Gear of War 4” zoals verwacht. Al aan het begin van de game is het niet moeilijk om de setting van de scènes vreemd te vinden, die nu duidelijker en scherper zijn dan in eerdere versies. Bovendien helpt het plot om meer bebouwde omgevingen te presenteren, zoals fabrieken, herenhuizen en dorpen, in tegenstelling tot traditionele vernietiging.

Hun karakters zijn ook geëvolueerd. Beide Sprinkhanen als de oude karakters zijn reëler, maar zonder zijn kenmerken te verliezen. En de effecten van explosies, stormen en stukken vlees die over het toneel vliegen, vestigen de aandacht op hun rijke details.

Als we het over de geluidsaspecten hebben, laat de game helaas veel te wensen over. Er is onberispelijk werk verricht aan de geluidseffecten, dat valt niet te ontkennen, waardoor de explosies en zaagsneden pijnlijk en realistisch zijn. De nasynchronisatie, slecht geplaatst en geïnterpreteerd, laat echter te wensen over en slaagt er niet in het gevoel of de emotie over te brengen die de scène op de speler zou moeten overbrengen.

Traditionele multiplayer heeft nieuwe modi gekregen Trefbal Het is Escalatie. De eerste bestaat uit een 5-tegen-5-wedstrijd waarbij de uitgeschakelde speler moet wachten tot een tegenstander is gedood voordat hij terugkeert naar de wedstrijd. Degene die alle tegenstanders uit het spel elimineert voordat er iemand terugkeert, wint. Nu de Escalatie is de manier waarop de producent het handig vond om ‘Gears of War 4’ in het eSport-scenario te plaatsen.

En jij, wat vind jij van Gears of War 4?