Review: Pankapu

In een wereld vol dromen en nachtmerries moet een kleine krijger vechten voor de veiligheid van zijn thuisland. Het ware doel van zijn zoektocht, afgezien van de strijd tussen goed en kwaad, is echter de geestelijke gezondheid van een getraumatiseerd kind. Volgens deze principes heeft “Pankapu” twee leesniveaus: verhaal van Pankapu, episch en naïef, en de tweede, over het leven Djaha'rell, degene aan wie het verhaal wordt verteld, donker en tragisch.

Door actie en avontuur te combineren in een 2D-omgeving, bestuur je "Pankapu", gelanceerd in 8 niveaus, met meerdere cross-overs. Naarmate je avontuur vordert, kun je je personage aanpassen en nieuwe uitrusting, “Aegis” en vaardigheden toewijzen die perfect passen bij jouw stijl en de situaties die je tegenkomt.

Het spel heeft eenvoudige mechanismen, zoals: springen, aanvallen, blokkeren, dat soort dingen. Zoals elke speler zou moeten weten, is het echter eenvoudig betekent niet slechtof gebrek aan inhoud. “Pankapu” heeft een uitstekend verhaal en wordt een sterke bondgenoot met de prachtige graphics. Met andere woorden: “Pankapu” is een waar genot.

Vijanden zijn gevarieerd en komen gedurende het hele verhaal voor. Sommige vijanden hebben meer tactieken en strategie nodig om je te verslaan. Je kunt bijvoorbeeld voortdurend bellen raken totdat ze dood zijn, terwijl een andere vijand je kan aanvallen, zelfs nadat je geraakt bent. Daarom, je moet wendbaar zijn. Elke vijand vereist een bepaalde tactiek in het gevecht, en dit maakt het spel leuker dan de basiswerking ervan.