Review: Super Mario Odyssey

Een nieuwe Nintendo-console is nooit compleet zonder Super Mario, en hoewel de Nintendo-schakelaar heeft al met succes twee titels ontvangen waaraan de beroemde loodgieter met de snor deelneemt, namelijk Mario Kart 8 Deluxe Het is Mario + Rabbids: Koninkrijksstrijd, een titel als Super Mario Odyssee.

De legende van Zelda: Breath of the Wild, dat in maart 2017 samen met de Nintendo Switch werd uitgebracht, heeft de verkoop en marktacceptatie van het apparaat enorm geholpen, maar voor velen, vooral de massa, blijft Nintendo synoniem met Super Mario. Deze nieuwe titel brengt dus een grote verantwoordelijkheid met zich mee, die van “katapult”de Nintendo-console aan een nog breder publiek.

Het is praktisch onmogelijk om de games uit de franchise helemaal niet leuk te vinden. Super Mario. Met meer dan 30 jaar is het zonder twijfel een van de meest populaire franchises in de gamingwereld. Hoewel niemand ouder wordt in het Mushroom Kingdom, is Super Mario, als we de jaren sinds zijn debuut tellen, al behoorlijk oud.

In Super Mario Odyssey is het een spiegel van de kindertijd, waar veel van de oudere lezers hun eerste ervaring met de serie hadden. Aan de ene kant hebben we een nieuwe game vol content, en aan de andere kant een nieuwe Nintendo-handheld die een kwalitatieve sprong voorwaarts betekent in “zakspellen”.

De nieuwe game is de ultieme vertegenwoordiger van Nintendo's filosofie, waarbij de traditionele elementen die iedereen kent behouden blijven en tegelijkertijd nieuwe functies worden geïntroduceerd. Het is geen spel dat risico's neemt of te ver gaat, maar het kent momenten van echte charme en plezier.

Het sleutelwoord is “Cappy”, de hoedvormige metgezel die Mario zal vergezellen tijdens deze odyssee over de ongelooflijke planeet. Cappy heeft een heel bijzondere en complementaire kracht, die van “bezitten' de verschillende vijanden die verschijnen. Het is een idee dat, ondanks dat het relatief eenvoudig lijkt, prachtige resultaten oplevert. Dit was wat de serie nodig had om te ontsnappen aan eentonigheid en gelijkheid. Blijkbaar Mario blijft de hoofdpersoon, maar de mogelijkheid om andere personages in dit universum te besturen brengt nieuwe en zeer creatieve uitdagingen met zich mee.

Cappy is niet het enige grote nieuws. Super Mario Odyssey is als een avontuur en doorbreekt de vorm van zijn voorgangers. Platforms en gecontroleerde sprongen blijven een essentieel onderdeel van de ervaring, maar elk bezocht gebied heeft meer persoonlijkheid en voelt “meer levend”. Het gebied dat deze sensatie het beste overbrengt is Nieuwe Donkstad, een stad die duidelijk geïnspireerd is door New York. Er zijn auto's op straat en personages met eenvoudige maar humoristische toespraken, een grote stap voorwaarts ten opzichte van de praktisch steriele werelden van eerdere games.

Iedereen die een game uit de Super Mario-franchise heeft gespeeld, weet wat de geschiedenis. De angstaanjagende Bowser Hij heeft de prinses opnieuw ontvoerd en deze keer wil hij met haar trouwen. Dit is het excuus voor de odyssee, die eigenlijk meer een achtervolging is. Bowser reist door verschillende koninkrijken om de perfecte bruiloft te plannen en onderweg chaos te zaaien. In elk koninkrijk is er iets belangrijks voor de bruiloft, zoals prachtige bloemen of een geweldige taart. Terwijl Bowser een pad van vernietiging achterlaat, zal Mario door elk van deze koninkrijken trekken en zijn spoor volgen en de boel redden.

Hoewel elke wereld visueel anders is en nieuwe uitdagingen met zich meebrengt, is het doel het is altijd hetzelfde. Mario's schip wordt aangedreven door manen, en om Bowser te blijven achtervolgen, moet de speler voldoende manen vinden zodat het schip voldoende brandstof heeft om het volgende koninkrijk te bereiken. Het aantal bestaande manen varieert van koninkrijk tot koninkrijk, maar er zijn er veel meer dan het lijkt. Elk niveau verbergt veel geheimen en creatieve manieren om manen te verkrijgen.

Bovendien heeft elk niveau ook een andere baas. Er zijn kwaadaardige konijnen, vogels, draken en andere wezens waarmee Mario te maken krijgt voordat hij in de buurt komt Bowser. Elk van deze botsingen heeft verschillende mechanismen, maar ze zijn allemaal eenvoudig en meteen duidelijk. Ik zou zeggen dat Super Mario Odyssey in twee delen is verdeeld, en het eerste deel kan te gemakkelijk zijn.

Het is erg leuk, maar in het laatste stuk brengt het wat ongemak met zich mee. Gelukkig zijn er na het einde nieuwe uitdagingen en neemt de moeilijkheidsgraad geleidelijk toe. Ik begrijp dat dit een spel is met een focus voor alle leeftijden en mensen, de moeilijkheidsgraad hoeft niet extreem te zijn (niets Kopkop he! 😀), maar er moet een evenwicht zijn. Als een heel moeilijk spel frustrerend is, is een heel gemakkelijk spel eentonig, dat wil zeggen dat de ene factor tot de andere leidt.

Hoewel Super Mario-spellen meestal over rennen en springen gaan, Odyssee breekt deze traditie een beetje. Er is Cappy's vermogen om andere personages en wezens te besturen, waardoor de gameplay op ongelooflijke manieren wordt getransformeerd, maar in de normale modus heeft Mario veel subtiliteiten.

De gameplay heeft nog meer subtiliteiten als we met de Joy-Con in elke hand. In dit formaat spelen bewegingsbedieningen een rol. Nintendo moedigt spelers aan om op deze manier te spelen, maar persoonlijk voelde ik me niet comfortabel genoeg. De Joy-Con zijn klein en hebben daardoor geen enkele steun, waardoor je moeilijk bij de knoppen kunt komen.

De mogelijkheid om kostuums kopen voor Mario is het gebruik van munten of een speciale valuta die varieert afhankelijk van de niveaus een andere nieuwe functie in Odyssey. Het is erg leuk om het personage op verschillende manieren te kopen en aan te kleden, vooral omdat er veel combinaties mogelijk zijn. Het is een nieuwe toevoeging aan de serie die al lang geleden geïmplementeerd had kunnen worden, er zijn immers talloze games waarmee je je personage kunt personaliseren met kleding, kapsels, tatoeages en accessoires.